Hallo sneeuwpoppen en ijskonijnen,

Ik zal beginnen met het blijde nieuws dat het bij ons nog steeds heerlijk 30 graden is. Het begint zelfs beter weer te worden aangezien de regen en bewolking afnemen en de zon alsmaar toeneemt. Afgelopen weekend besloten we dan ook dat het wel een strak plan zou zijn als we weer naar het strand zouden gaan. Met een beetje hulp van Bandula en Lonely Planet boekten we een hostel in Unawatuna en gingen op pad. Onze vorige treinrit waar we heerlijk van het uitzicht konden genieten en superveel plek hadden om te zitten, was helaas een uitzondering op de regel zo bleek. We hebben 2 uur opgepropt tussen zwetende en stinkende mensen gestaan en nauwelijks naar buiten kunnen kijken omdat er zo’n triljoen mensen voor stonden. Gelukkig waren het wel allemaal goed gehumeurde mensen en hebben zo toch wel kunnen genieten van de reis. Bandula had ons gewaarschuwd dat we op moesten passen dat tuk-tuks ons niet zouden afzetten, dus we namen een tuk-tuk waar een meter inzat en gingen er toen vanuit dat het wel goed zou komen. Achteraf hebben we heel hard gelachen om onze naïviteit, want we hadden er niet echt over nagedacht dat ze ook wel eens veel te veel geld per kilometer konden rekenen. Uiteindelijk hebben we 800 Rp betaald voor het ritje dat eigenlijk ook wel voor 350 had gekund hahaha. Goed begin van het weekend was dat.

We besloten om naar Galle te gaan nadat we onze spullen in het hostel hadden gedumpt. Galle is een stadje waar in het koloniale tijdperk van Sri Lanka een heleboel gebouwen zijn gebouwd door Europeanen. Er hing dan ook Europese sfeer. Zo was Galle in vergelijking met Colombo veel rustiger (minder tuk-tuks en bussen die elkaar voorbij racen al toeterend naar elkaar) en er liepen veel meer toeristen rond. Dat zorgde er overigens niet voor dat wij minder een attractie waren voor de lokale bevolking, want ook in Galle kwamen er jongetjes foto’s maken van ons en kregen we vragen of we wilden trouwen. We dwaalden wat rond over de stadsmuren, dronken een goed sapje en namen daarna de tuk-tuk (voor 350 rp!!!!) weer terug naar het hostel waar we verbleven.

Helaas sloeg die avond het noodlot toe. We aten een hapje op het strand en dronken een lekkere cocktail onder de sterrenhemel, maar het eten viel niet helemaal goed bij Daphne, dus de volgende ochtend moesten Keira, Willeke en ik snel op zoek naar een apotheek, omdat wij (stelletje domme dozen) de meeste medicijnen in Moratuwa hadden achter gelaten. We liepen in de zinderende hitte een aantal kilometer naar een ATM en vervolgens de andere richting nog een aantal kilometer naar de apotheek en uiteindelijk bleven van de uren die we hadden gepland om op het strand te bakken en te zwemmen nog ongeveer 3 kwartier over haha. Gelukkig sloegen de medicijnen redelijk goed aan en voelde Daph zich goed genoeg om met de trein terug te reizen naar Moratuwa.

Na het weekend begon de week weer goed. We mochten dinsdag een dag mee naar het ziekenhuis met een aantal van de kinderen van het nutrition centre en zijn ’s middags sari’s gaan shoppen met wat hulp van Champika. Die hulp was dan ook wel welkom, want toen ik zelf probeerde om hem aan te doen begon Champika superhard te lachen toen ik uit het pashokje kwam.

En dan zal ik nu tot slot nog het grappigste moment van deze week beschrijven. In Colombo is nu een Europees filmfestival en er draaide een Nederlandse film (de marathon). Wij als echte trotse Nederlanders gingen daar natuurlijk heen en we dachten dat de bioscoop wel vol zou zitten met Nederlandse toeristen. Nee dus. Heel die zaal zat vol met Sri Lankanen. Nou het moment waarop ik bijna tranen gelachen heb (en niet eens alleen om de verschrikkelijk Nederlandse grappen in de film waar de Sri Lankanen niets van begrepen): de film begon en Daphne die wilde nog iets zeggen, maar zoals jullie weten, hebben Daph en ik allebei harde tetter stemmen. Schijnbaar vonden de mensen achter ons dat ook, want Daphne zei één woord en alle mensen riepen in koor SSSSSST! Nou wij kwamen niet meer bij.

We wensen jullie allemaal veel succes met jullie bevroren tenen.

Liefs,

Els, Daphne en Willeke.